حصار ناامن رسانه

می‌بینم، که دستم پر باشه، وگرنه میشه گفت، هیچکدوم از فیلم های نمایش خانگی، نمی‌تونه ذره ای دلم رو آروم کنه که آخیش! یه فیلم خوب! 

و گاهی فکر می‌کنم، طفلک نوجوون های ما! 

از چی میخوان الگو بگیرن؟ چی ببینن؟ چی بشنون؟! 

چقدرررر دور و برشون پر شده از باطل، باطل، باطل! 

دلم خیلی می‌سوزه... 

و برای این دلسوزی البته باید کااار کنم! 

حرف‌زدن فایده نداره