هیچ تلاشی پیش خدا گم نمیشه

انقدر زبان عربی رو دوست دارم
و انقدر شیرین و موجزه
آدم دلش میخواد حرفهاش رو با همون زبان بیان کنه...
*
چقدر گاها دلم میخواد براتون متن عربی بنویسم...
در هر زمینه ای...
البته تا الان تخصصش رو نداشتم،یعنی اگه مینوشتم خیلی ایراد داشت...
این روزها یه استاد باحوصله ای به هیئت علمی مون اضافه شده ما هم علاقه مند، بسی کمک مون کرد اشکالات متن هام رو بفهمم...

امروز یه متن خیلی احساسی درست نوشتم:)
یعنی بنظر خودم که خیلی خوب بود
همیشه آرزو داشتم انقدری بلد بشم که بتونم حرفی که میخوام رو بگم و بخاطر کم بودن دانش زبانی ام حرف هام محدود نشه...
خیلی حس بدیه آدم میخواد یه چیزی بگه اما زبان نمیدونه
حس میکنی لالی!
*
الحمدلله علی کل نعمة :)
*
قصد تعریف از خود ندارم جدا
این به اشتراک گذاری خوشحالیم بود...
*
کسی طالب و مایل باشه متن رو میذارم.

*
عنوان مطلب پندی است که همین استاد عزیز میگن و ما رو تشویق میکنن...گرچه معرف محتوای مطلبم نیست:)